တစ္ခ်ိန္က

အခ်စ္တစ္ခုမွာ... ႏွစ္ဦး ႏွစ္ဖက္ ခ်စ္ေနမွ… ရည္းစား ျဖစ္ေနမွ ခ်စ္ခြင္႔ ရွိေနတာ မဟုတ္ပါဘူး... ႏွလုံးသားက တစိမ္႔စိမ္႔ ျမတ္ႏုိးေနျပီး... အတူရွိခဲ႔ဖူးတဲ႔ အခ်ိန္ေတြကို တမ္းတရင္း... ေက်နပ္ျပီး… စြန္႕လႊတ္စြာ ခ်စ္ခဲ႔တဲ႔ ရင္ခြင္တစ္ခုရဲ႕ဆႏၵဟာ.... ခ်စ္ေနရရုံေလး သာဆိုရင္…
ေကာင္ေလးေရ…မင္းနဲ႔ငါ ခ်စ္ခဲ႔ၾကတဲ႔ ေန႔ရက္ေတြကို ငါျပန္တမ္းတ ေနပါတယ္... ငါ႔နားမွာ သိပ္ခ်စ္ရတဲ႔ မင္းက မရွိေပမဲ႔...
မ်က္ရည္ေတြက မိုးနဲ႔အျပဳိင္ အေဖာ္ ျပဳေပးေနေလရဲ႕... အခု ငါတစ္ေယာက္တည္း မိုးထဲမွာပါ... ငါ႔မ်က္ရည္ ေတြလည္း မိုးနဲ႔အျပိဳင္သည္း ေနေလရဲ႕... April လရဲ႕ မိုးစက္ေတြနဲ႔ အတူမင္း ငါ႕ဘ၀ထဲ ေရာက္လာခဲ႔တယ္... သူငယ္ခ်င္း ကေနတဆင္႔ မင္းနဲ႔ငါ ခင္မင္ခဲ႔ၾကတယ္… မင္းနဲ႔ Chatting ထဲမွာ စကားေတြေျပာရင္း ငါေပ်ာ္တတ္ လာတယ္... သူငယ္ခ်င္းကေန… ငါတို႕ေတြ ခ်စ္သူဘ၀ ကူးေျပာင္းျပီး ၂ပတ္္အၾကာမွာ... ငါႏွလုံးသား တစ္ခုလုံး မိုးၾကိဳးပစ္ ခံရသလိုနာက်င္သြားရမယ္႔ သတင္းတစ္ခု ၾကားရမယ္ဆိုတာ ငါၾကိဳသိမယ္ဆုိရင္... ငါ႔ရင္ေတြ ကြဲေၾကသြားပါေစ... "ခ်စ္တယ္" ဆိုတဲ႔ စကားကို ငါမေျဖမိေအာင္ ထိန္းသိမ္းမွာပါ... ငါ႔ရင္ထဲ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ နာက်င္ရလဲဆိုတာ ငါ႔မ်က္ရည္ေတြ အသိဆုံးပါ... ဒါေပမဲ႔... သိသိရက္နဲ႔ မင္းအနားက စြန္႕ခြာဖို႕ ငါမၾကဳိးစား မိခဲ႔ပါဘူး... ငါဟာ မင္းရင္ထဲမွာ ဒုတိယ ေနရာကို ပိုင္ဆိုင္ထားတယ္ ဆိုတဲ႔ အသိေၾကာင္႔ေပါ႔ ေကာင္ေလးရာ… သူမ်ား ရည္းစားလုတဲ႔မိန္းမ... လို႔နာမည္ မတပ္ရုံ တမယ္ရႈံ႕ခ်တဲ႔ မ်က္၀န္းေတြရဲ႕ ဒဏ္ကို... “ မင္းငါနဲ႔ ရွိေနခ်ိန္ဆို ငါေပ်ာ္တယ္ ” ဆိုတဲ႔ မင္းစကားေလး တစ္ခြန္းနဲ႔တင္… ငါရင္ဆိုင္ ႏုိင္ခဲ႔တာပါ... “ နင္႔မွာၾကဳိက္စရာ ေယာက်ာ္း ဒီေလာက္ေတာင္ ရွားေနလား ” လို႕ယူၾကဳံးမရနဲ႔ ေမးလာတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ ေမးခြန္းကိုေတာ႔… ငါ... ႏႈတ္ဆိတ္ေနရုံမွ တပါး ေျဖရွင္းခ်က္ မေပးမိပါဘူး... တကယ္ေတာ႔ ငါ႔ရင္ထဲမွာ “ မင္းကိုငါ သိပ္ခ်စ္လို႔ေပါ႔... ေကာင္ေလးရယ္ ” လို႔ ထပ္ကာ ထပ္ကာ ေရရြတ္မိေနေလရဲ႕…. ဒီလိုနဲ႔ နင္နဲ႔ငါ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ သိပ္ခ်စ္ခဲ႔ၾကတယ္ေနာ္... ငါဟာ အေသြးအသားနဲ႔ တည္ေဆာက္ထားတဲ႔ လူသားတစ္ေယာက္ ဆိုတာ နင္ေမ႔ေနလား... ေကာင္ေလးေရ... မင္းရဲ႕ မျပတ္သားမႈကို ငါအျပစ္ မတင္ရက္ပါဘူး... ငါရဲ႕ ရူးမိုက္မႈကိုသာ အျပစ္တင္ရမွာပါ… “ ဒုတိယ ျဖစ္တဲ႔သူက... အေကာင္းဆုံးရႈံးသူပဲ ” လို႔တခ်ဳိ႕က ေျပာၾကတယ္... တကယ္ဆို အားလုံးနဲ႔ ဘာမွမကြဲျပားဘဲ အဆုံးသတ္ ရလဒ္က အရႈံးပဲေလ... လူေတြ ငါ႔ကို ဘယ္လိုပဲ ေျပာေနၾကပါေစ... ငါခံယူႏုိင္ပါတယ္... မင္းအတြက္ ငါဟာ... ပထမဆုံး မျဖစ္ခဲ႔ေပမဲ႔… ပထမဆံုး အျဖစ္ေတာ႔ မင္းကို ထားခဲ႔ပါရေစ... ခ်စ္ရတဲ႔ ေကာင္ေလးရယ္… မင္းေခၚလို႔ ၀င္လာခဲ႔တဲ႔ မင္းဘ၀ေလး ထဲက… မင္းမႏွင္ပဲ ငါထြက္လာ ခဲ႔တဲ႔အတြက္… မင္း ငါ႔ကို နာၾကည္း ႏုိင္ပါတယ္ ေကာင္ေလးရယ္… မင္းငါ႔ရင္ခြင္မွာ လိုအပ္တဲ႔အခါ အိပ္စက္နားခို ေစခ်င္မိပါတယ္... မင္းလိုအပ္ ေနခ်ိန္မွာေတာင္ မင္းအနားမွာ ရွိေနခြင္႔ ဆုံးရွံးခဲ႔ျပီေလ... ဒါဟာ... ျပစ္ဒဏ္ တစ္ခုသာ ဆိုရင္... အဲဒီ ျပစ္ဒဏ္ဟာ... ရူးမုိက္မိတဲ႔ ငါ႔ ႏွလုံးသားအတြက္… အခ်စ္က ဒဏ္ခတ္ လိုက္တာေလ… တုိက္ဆုိင္မႈ ေလလားေတာ႔ မေျပာတတ္ပါဘူး... မင္းနဲ႔ လမ္းခြဲတဲ႔ ေန႔မွာ… မိုးေတြလည္း သည္းေနေလရဲ႕… မိုးသည္းထဲမွာပဲ… အသည္း လည္းတစစီ ကြဲေၾက ေနတယ္... ေကာင္ေလးရယ္… သူငယ္ခ်င္းေတြေရွ႕မွာ... ငါ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ ေနျပႏုိင္တဲ႔ အတြက္… ခ်ီးက်ဴးတဲ႔ စကားေတြ ငါၾကားခဲ႔ရပါတယ္... ဒါေပမဲ႔… ျပဳးံေနတဲ႔ ငါ႔ႏႈတ္ခမ္းရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ... ငါ႔ ႏွလုံးသား ဟာ... တစ္စစီ ကြဲေၾကေနပါတယ္ ေကာင္ေလးရယ္... ငါ႔ရဲ႕ ႏွလံုးသားမွာလဲ မင္းရဲ႕ ပံုရိပ္က ထာ၀ရ တံဆိပ္ ခက္ႏွိပ္ ထားတယ္...